چگونه كودك مي آموزد؟
چگونه كودك مي آموزد؟ - بدو تولد تا دو سالگي
كودك در دنيايي پر از دانستني ها زندگي مي كند. و با تمام حواس خود اطلاعات را درك مي كند. زندگي خود را با قدرت زيادي جهت گرفتن ، سازماندهي و فرايند اطلاعات شروع مي كند. و دنياي اطراف خود را مي شناسند
نوزاد در برابر درك و نوازش و نسبت به اشياء موجود در دستان خود واكنش نشان مي دهد.قادر به تشخيص مزه شيرين از شور و تلخ مي باشد.و خيلي اوقات شيرين را ترجيح مي دهد.همچنين در حين نگاه كردن به اطراف قادر به هماهنگ ساختن سر با چشمان مي باشد. به سمت صدا بر مي گردد. علاقه مند به گوش دادن به صداهاي مختلف جهت تشخيص صداي خاص مي باشند.
همچنانكه محيط اطراف خود را نظاره مي كند .در هر چيزي دقت مي كند تا با آنها آشنا شود. بنابراين توجه نوزاد منجر به ايجاد تجربه و تبديل آن به خاطره و در نهايت يادگيري مي شود.در اين حين نوزاد هيچگونه برداشت و تجربه خاصي از اين موضوع ندارد.اين روند كوتاه مانند معجزه مي باشد.
در بدو تولد ، دنياي كودك فقط متشكل از محيط كوچك اطرافش مي باشد:سر وصدا و آرامش تنها چيزهايي است كه نوازد از محيط اطراف خود درك مي كند.، امنيتي كه از در آغوش گرفتن توسط والدين و پرستار خود احساس مي كند.،پرتو نور حاصل از لامپ ، يا نسيم خنكي كه از پنجره مي آيد.نوازد به حركات اطرافيان خود علاقه مند مي باشد.اين حركات را ياد مي گيرد وبه ذهن مي سپارد.نياز نيست كه براي دريافت اين حركات توانايي حركت داشته باشد .بلكه زمانيكه قادر به راه رفتن شد از اين يافته ها كمك مي گيرد.
تنها چيزي كه از دنياي اطراف خود مي دانند اينست كه با استفاده ازحواس پنچگانه قادر به دريافت دانستني ها مي باشند.حواس پنچگانه او ابزاري براي يادگيري مي باشند. اولين تجربيات نوزاد به خاطر علاقه مندي به ديدن و لمس كردن ايجاد مي شود.با رشد ، تجربيات اوليه حاصله به او كمك خواهد كرد تا ناشناخته ها را بشناسد.همچنان كه نوزاد اتفاقات قابل پيش بيني را تجربه مي كند بهتر قادر به درك الگوهاي منطقي مي شود.
به طوريكه با دريافت محرك خوشحال و يا ناراحت مي شود. بنابراين بسيار مهم است كه براي نوزاد محيطي فراهم شود كه پر از تعاملات شخصي مثبت ، اتفاقات و ايتمهايي كه باعث تعامل مي شود، باشد
.با مطالعه و يا مشاوره مي توان به ميزان محرك مورد نياز براي نوزاد دست يافت .زيرا كمبود و يا بيش از حد بودن محرك خطرناك مي باشد.با درك دنياي اطراف است كه نوزاد برداشت ها ، تفكرات و ايده هاي خود را در مورد اطرافيان پايه ريزي مي كند.
صدا بلند و جيغ ممكن است باعث وحشت زدگي ويا نگراني او شود.صداهاي دلپذير و خو ش آيند باعث مي شوند كه نوزاد بخندد، قهقه و يا دست و پا بزند. نوزاد تا حد بسيار زيادي به دما و هوا حساس مي باشد و خيلي زود احساس گرما و يا سرما مي كند. چنين احساساتي در نوزاد به صورت آني ايجاد مي شوند.
نوزاد لحظه به لحظه به چه چيزي جهت آرامش نياز دارد؟
چگونه آنها نيازهايشان را به اطرافيان منتقل مي كنند؟
چه كارهايي از نوزاد باعث ايجاد يك سري تعاملات از سوي ديگران مي شود؟
اغلب نوزادان امروز در دنيايي پر از تكنولوژيهاي جديد زندگي مي كنند. تجربه شنيدن صداي والدين و يا صداي جغجغه با يك سري وسايل الكترونيكي جايگزين شده اند.لمس كردن يك عروسك موزيكال متفاوت باعث ايجاد يك سري صداهاي مختلط متشكل از صداي حيوانات ، لوكوموتيو و... در ذهن كودك مي شود.
نوزاد چند ماهه در دريايي از صداها ، آهنگ ها و فيلم ها غرق مي شود. آنها وقايع و اجسام زيادي را مشاهده مي كنند .اما اين مشاهدات قسمت غير جذاب دنياي خيالات نوزاد مي باشند.
اين تجربيات جهت بهبود درك روابط و علت و معلول ها ، چگونگي كاركرد آن ، درك رابطه افراد بايكديگر كارامد مي باشد
. اما مهم تر از اينها نوزاد بايد تجربياتي از دانستني هاي اوليه مانند مشاهده و دست كاري كردن اشياء در ماههاي اوليه زندگي خود داشته باشد
.تجربيات صحيح در ارتباط با والدين و لمس كردن اشياء با دست باعث فراهم شدن فرصت يادگيري در نوزاد مي شود.و زمانيكه اين تجربيات ادامه داشته باشند نوزاد مملو از كنجكاوي ،هيجان و شلوغ كردن خواهد شد.
