والدين بايد درمورد صرع با كودك خود برخورد صادقانه داشته باشند

توضيح ساده و در عين حال منطبق با واقعيت به كودك مبتلا به صرع، باعث مي‌شود كه كودك به خاطر بيماري‌اش بي‌دليل شرمنده و خجل نشود.

به گزارش سرويس «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، وقتي تشخيص صرع براي يك كودك داده مي‌شود والدين اغلب احساسات مختلفي را تجربه مي‌كنند احساس شوكه شدن، خشم، افسردگي، بي‌كفايتي، شرم و حتي گناه. بايد توجه داشت كه اين واكنش‌ها طبيعي و نهايتا گذرا هستند ولي كسب اطلاعات در مورد صرع و نيز برقراري ارتباط و صحبت با ساير افرادي كه فرزندان مبتلاء به صرع دارند مي‌تواند در ايجاد آرامش و اطمينان خاطر والدين نقش مؤثري داشته باشد.

تمام والدين سعي دارند محيطي سرشار از عشق و حمايتگرانه در خانه ايجاد كنند فضايي كه فرزندشان رشد كند و متكي به خود باشد و در حقيقت آنچه كه در كودك مصروع در مورد بيماري خود در محيط خانه‌ مي‌آموزد تعيين كننده شخصيت او در آينده است.

كودكي كه ياد مي‌گيرد از صرع بترسد ممكن است در آينده فردي وابسته و رشد نيافته از نظر شخصيتي باشد در صورتي كه كودكي كه تشويق مي‌شود، تشنج خود را يك ناراحتي موقتي و گذرا مي‌داند و در فعاليت‌هاي ساير كودكان همسن خود شركت داده مي‌شود در حقيقت كودكي كه ياد مي‌گيرد در زندگي خانوادگي و اجتماعي شركت داشته باشد شانس بيشتري دارد تا فردي مستقل و متكي به خود باشد.

بنابراين بايد كودك مصروع را تشويق كرد كه ياد بگيرد، كشف كند و شرايط و موقعيت‌هاي جديد را تجربه كند در عين حال توقعات واقع‌گرايانه داشته باشد و احساسات خود را آزادانه بيان كند به طوري كه صرع را به عنوان يك قسمت طبيعي زندگي بپذيرد و در كنار صرع، براي كسب موفقيت‌هاي شخصي خود بكوشد.