تربیتی...اموزشی....سرگرمی.....

من میگم : تو خیلی ماهی !!

1392/1/6 15:23
نویسنده : مامان مریم
2,449 بازدید
اشتراک گذاری

 

 

من میگم : تو خیلی ماهی !!


گفتار ما و نتیجه‌گیری کودک

تمجید نباید در مورد خصوصیات و صفات شخصیتی کودک صورت گیرد بلکه ما باید از تلاش‌ها و کارهای موفقت‌آمیز کودک تمجید کنیم.
اظهار نظرهای ما بایستی به طریقی مطرح شوند که کودک از آنها نتیجه‌گیری مثبتی درباره شخصیّتش بکند.

 

من میگم : تو خیلی ماهی !!



«کنی» ده‌ساله به پدرش کمک کرد تا زیرزمین خانه را مرتب کند. در جریان این کار، «کنی» می‌بایست میزکار سنگینی را جابجا می‌کرد.

پدر: «این میز کار خیلی سنگین است، آدم به سختی می‌تواند جابجایش کند.»

«کنی» (مغرورانه): «اما من جابجایش کردم، پدر.»

پدر: « زور زیادی می‌خواهد، پسرم.»

«کنی» (در حالی که بازو گرفته است): «من قوی هستم، پدر.»

در مثال فوق، پدر درباره دشواری این کار اظهار نظر کرد و این خود کودک بود که نتیجه‌گیری درباره قدرت فردی‌اش را انجام داد. اگر پدر به پسرش گفته بود: «تو چقدر قوی هستی، پسرم»، «کنی» شاید جواب داده بود: «نه پدر، من قوی نیستم. در کلاس قویتر از من هست.» و شاید بگو مگویی بی‌حاصل، اگر نه تند و تیز، به دنبال آن صورت می‌گرفت.


اظهار نظرهای خاموش و تصویری که کودک از خود می‌سازد

تمجید از دو بخش تشکیل می‌شود:

گفتار ما و نتیجه‌گیری‌های کودک.

گفتار ما باید به‌طور واضح نشان بدهد که ما تلاش، کار، موفقیت، یاری، توجه و یا آفرینش‌های او را ارج می‌نهیم. گفتار ما بایستی شبیه یک پرده نقّاشی سحرآمیز باشد که کودک فقط بتواند تصویری مثبت از خودش بر روی آن بکشد. این مورد در نمونه‌های زیر نشان داده شده است:

تمجید مفید: «ممنونم که ماشین را شستی، حالا باز هم نو به ‌نظر می‌رسد.»

نتیجه‌گیری احتمالی کودک: «من کار خوبی انجام دادم. از کارم قدردانی کردند.»

(تمجید غیرمفید: «تو یک فرشته‌ای.»)

تمجید مفید: «از کارت تبریکی که به من دادی، خوشم آمد. خیلی قشنگ و دوست داشتنی بود.»

نتیجه‌گیری احتمالی کودک: «من خوش سلیقه‌ام و می‌توانم به انتخاب‌هایم اعتماد کنم.»

(تمجیدغیر مفید: «تو همیشه این‌طور با ملاحظه هستی.»)

تمجید مفید: «شعرت حرف دلم را می‌گفت به خدا.»

نتیجه‌گیری احتمالی کودک: «خوشحالم که می‌توانم شعر بگویم.»

(تمجید غیرمفید: « در حد سن خودت شاعر خوبی هستی.»)

تمجید مفید: «قفسه کتابی که درست کردی قشنگ بنظر می‌آید.»

نتیجه‌گیری احتمالی کودک: «من فرد با لیاقت و شایسته‌ای هستم.»

(تمجید غیرمفید: «توچه نجّار خوبی هستی.»)

تمجید مفید: «نامه‌ات خیلی خوشحالم کرد.»

نتیجه‌گیری احتمالی کودک: «پس من می‌توانم سبب خوشحالی دیگران شوم.»

(تمجید غیرمفید: «وقتی به نامه‌هایت توجه می‌کنم، می‌بینم تو خارق‌العاده‌ای.»)

تمجید مفید: «از اینکه امروز ظرف‌ها را شستی خیلی ازت ممنونم.»

نتیجه‌گیری احتمالی کودک: «من مفید واقع می‌شوم.»

(تمجید غیرمفید: «تو بهتر از پیشخدمت‌مان این کار را انجام دادی.»)

تمجید مفید: «ازت متشکرم که گفتی زیادی به تو پول داده‌ام. من ارزش زیادی برای این عملت قائل هستم.»

نتیجه‌گیری احتمالی کودک: «خوشحالم که امین و درستکار بودم.»

(تمجید غیرمفید: «تو چه بچه درستکاری هستی.»)

تمجید مفید: «ایده‌هایی جدید از انشای تو کسب کردم.»

نتیجه گیری احتمالی: «من می‌توانم ایده‌هایی جدید از خودم ارائه دهم.»

(تمجیدغیرمفید: «نسبت به پایه‌ات خوب می‌نویسی. البتّه، هنوز خیلی چیزها هست که باید یادبگیری.»)

این قبیل اظهار نظرهای توصیفی و نتیجه‌گیری‌های مثبت کودک، پایه‌های اساسی و حیاتی سلامت روانی کودک هستند.
هر چه را که کودک در پاسخ به گفته‌های ما درباره خودش نتیجه‌گیری می‌کند، بعدها در سکوت پیش‌خودش بازگو می‌کند.

اظهار نظرهای واقعی و مثبتی که کودک در درون خود تکرار می‌کند، تا حد زیادی، تعیین کننده نظر خوب او نسبت به خودش و دنیای پیرامونش هستند.

ادامه دارد....

منبع: کتاب:رابطه ی والدین با فرزندان (راه حل های جدید برای مسائل قدیمی)

نویسنده:دکتر هایم جی.گینات
ترجمه:سیاوش سرتیپی

منبع:تبیان

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (0)